پروتئومیکس گیاهی

پروتئوم به کل پروتئین های بیان شده در سلول، بافت و یا ارگانیسم اطلاق می شود. در حال حاضر دو روش در مطالعات پروتئومیکس نقش مهمی ایفا می کنند: ژل الکتروفورز دو بعدی (2d-page)، که قادر است هزاران پروتئین را از هم تفکیک کند، و طیف سنجی جرمی (ms) جهت شناسایی پروتئین ها و تغییرات پس از ترجمه که بر روی آنها صورت می گیرد. تحلیل پروتئومیکسی یک مخلوط پروتئینی را می توان به چهار مرحله اصلی تقسیم کرد: تهیه نمونه (مرحله اول)، تفکیک پروتئین ها همراه با بررسی افتراقی الگوی پروتئینی به دست آمده (مرحله دوم)، هضم آنزیمی پروتئین هدف (مرحله سوم) و به دنبال آن، شناسایی پروتئین از راه انگشت نگاری جرم پپتیدی (pmf) (مرحله چهارم) و سپس جست وجوی بانک های اطلاعاتی با کمک جرم های پپتیدی به دست آمده. پروتئین ها یکی از اجزاء مهم مسیرهای پیام رسانی و بیوشیمیایی هستند و مطالعه در سطح پروتئین ها برای آشکارسازی روند مولکولی رشد، نمو و اثر متقابل گیاه با محیط ضرورت دارد. تحلیل پروتئوم اندام ها و بافت های گیاهی برای ردیابی تغییرات نموی و یا تأثیر تحریکات محیطی بر روی الگوی پروتئینی استفاده می شود. در این مقاله مروری، فناوری پروتئومیکس و کاربردهای آن در مطالعات گیاهی شرح داده خواهد شد.